Wie ben ik?

Mijn naam is Lisa Molenaar. Ik ben geboren op veertien november 1997 in Almelo. Tot mijn negentiende heb ik samen met mijn ouders en broer in Almelo gewoond. Vervolgens ben ik voor mijn studie naar Zwolle verhuisd, waar ik in een studentenhuis en later in een studio in een studentencomplex heb gewoond. Momenteel woon ik anderhalf jaar samen met mijn vriend in een appartement in Zwolle-Zuid. Binnenkort zullen wij met onze twee katten verhuizen naar een huis in Kampen.

Ik beschrijf mezelf als sociaal, behulpzaam en enthousiast. Ik zet me graag in voor de maatschappij en streef ernaar het beste uit mezelf en anderen te halen. 

"To do es posible si lo intentas" (Ignacio (alles is mogelijk als je het maar probeert) en "If you can dream it you can do it" zijn spreuken die mij inspireren en perfect passen bij mijn ontwikkeling tot Teacher Artist. Als klein kind droomde ik er al van om juf te worden, nu, ongeveer twintig jaar later lever ik mijn eindportfolio voor de opleiding tot Teacher Artist in. 

Van kleuter tot Teacher Artist 

Sinds de allereerste dag van mijn basisschoolperiode droomde ik ervan om later zelf voor de klas te staan. Op mijn zeventiende werd deze droom werkelijkheid. Echter, dit was slechts het begin. In de daaropvolgende jaren heb ik me continu ontwikkeld, want hoewel voor de klas staan een stap in de juiste richting was, gaat het zijn van een Teacher Artist verder dan dat. Hieronder volgt een samenvatting van mijn schoolloopbaan, vanaf mijn eerste dag in het basisonderwijs tot aan het heden. 

Basisonderwijs

Volgens mijn ouders kwam ik na de eerste schooldag al thuis met de woorden: "Ik wil juf worden!" Een paar jaar geleden, stuurde een vriendin een foto van een oud vriendenboekje. Ik was acht jaar oud toen ik bij de vraag 'Wat wil je later worden?' 'Juf.' als antwoord had ingevuld.

Ik ging met plezier naar school. Ons klas is altijd een hechte klas geweest. Zowel tijdens als buiten schooltijd speelde ik met  verschillende kinderen. Tuurlijk waren er kliekjes in de klas, maar als het erop aankwam, waren we er altijd allemaal voor elkaar, niemand werd buitengesloten. Het was bij onze klas dan ook niet gek als een paar kinderen gezamenlijk een kinderfeestje organiseerden en de hele klas werd uitgenodigd.

Ik kon relatief makkelijk leren, al ben ik altijd meer een doener dan een denker geweest. Van mijn juffen kreeg ik door mijn leerstijl en gedrag in de klas het advies, ondanks dat ik met mijn citoscore (net) naar het vwo mocht, voor de havo te kiezen. Hier was ik het niet mee eens. Ik zei tegen mijn ouders: 'Ik wil naar het vwo.'

'Ik wil naar het vwo.'

We gingen met elkaar in overleg, maar de uiteindelijke keuze lieten mijn ouders aan mij over. Ik koos voor het vwo.

Dit had drie redenen

1. 546 was een vwo citoscore (ik was elf en voor mij waren die cijfers toen heel belangrijk).
2. Mijn beste vriendinnen gingen naar dezelfde school en ook naar het vwo.
3. Als ik naar de havo ging, zou ik al op mijn zestiende mijn diploma halen. Juist doordat ik al precies wist wat ik daarna wilde doen, vond ik dat eng. Want dan zou ik al op mijn zestiende op het hbo zitten.

Middelbaar onderwijs

In de eerste klas van het vwo kwam ik direct bij mijn drie beste vriendinnen van de basisschool in de klas. Drie fantastische jaren volgden. In de klas hadden we een hechte vriendengroep van ca. vijftien personen gecreëerd. Naast mijn hechte vriendengroep vanuit school, had ik ook nog een vriendengroep vanuit de zwemvereniging.

In mijn middelbareschooltijd heb ik altijd veel tijd besteed aan het ondernemen van (sociale) activiteiten. Deze combinatie ging in de eerste twee jaar goed. In leerjaar drie bleek het vwo in combinatie met mijn actieve sociale leven toch te hoog gegrepen. Halverwege het jaar werd al het advies gegeven over te stappen naar drie havo. Echter bleef ik eigenwijs, ik kon het vwo wel aan. Bij mijn vriendinnen in de klas willen blijven en niet op mijn zestiende al klaar willen zijn met de middelbare school hielden mijn eigenwijze houding in stand.

Eind van dat schooljaar moest ik blijven zitten. Mijn mentor vroeg: 'Wil je naar drie vwo of drie havo?' Hier schrok ik van. Ik had verwacht van drie vwo naar vier havo te kunnen. 

'Wil je blijven zitten in drie vwo of naar drie havo?'

Hoger beroepsonderwijs 

Na het succesvol afronden van de havo in juni 2015 kon mijn weg naar mijn droom echt beginnen. 

"Ik wil juf worden!"

In september 2015 begon ik aan de pabo aan Saxion Hogeschool te Enschede. Hier behaalde ik binnen één jaar mijn propedeuse. Echter, tegen het einde van het tweede leerjaar kwam ik erachter dat ik binnen deze opleiding toch niet helemaal op mijn plek zat. Ik kon niet precies benoemen waardoor dit kwam. Het voor de klas staan voelde goed en ik vond het leuk. Vanuit mijn stages kreeg ik ook positieve feedback. Het bijwonen van colleges van de opleiding zelf kostte mij echter veel moeite en energie. Er waren maar enkele vakken waar ik gemotiveerd voor was en waar ik met plezier naartoe ging. Dit waren met name de vakken zoals onderwijskunde, pedagogiek en 21-Century Skills. Niet de vakken die te maken hadden met de lesinhoud die ik moest aanbieden, zoals rekenen, muziek en wereldoriëntatie.

Ik maakte het besluit mij te verdiepen in lerarenopleidingen. Misschien dat mijn interesse wel meer lag bij het aanbieden van één specifiek vak waar ik wel interesse voor heb. Hierdoor kwam ik terecht bij de opleiding Teachers College, een innovatieve lerarenopleiding, waarbij je zowel in het basis- als middelbaar onderwijs kan gaan werken in de toekomst. Hiervan werd ik gelijk enthousiast.  Het vak 21th Century Skills en de lessen over andere vormen van onderwijs, waren binnen de pabo de lessen geweest die mijn interesse wekten. 

Een gesprek met een docent van de opleiding Teachers College over mijn situatie en met mijn SLB'er op Saxion heeft de doorslag gegeven om de overstap te maken. In september 2017 ben ik gestart met de opleiding op het Windesheim te Zwolle. Dit is naar mijn mening nog altijd een goede keuze geweest. Door te kiezen voor deze opleiding, heb ik kunnen ontdekken welk vak ik zou willen geven en of de doelgroep middelbaaronderwijs überhaupt bij zou passen. Ook kreeg ik de kans om mij verder te verdiepen in onderwijsvernieuwing. Het worden van een docent van de toekomst, een Teacher Artist. Binnen het Teachers College heb ik uiteindelijk gekozen voor de specialisatie Duits. 

Nu, bijna zeven jaar na de start van deze studie, durf ik mijzelf een Teacher Artist noemen die gespecialiseerd is met betrekking tot het vak Duits.